In de zorgsector is de participatie samenleving al goed merkbaar. Door de vergrijzing is er meer vraag naar zorg maar zijn er minder handen aan het bed beschikbaar om die gewenste zorg te leveren. Grote uitdagingen dus op het gebied van evidence based handelen, en op het gebied van preventie.
Het duurt gemiddeld 17 jaar voordat resultaten van wetenschappelijke onderzoek worden toegepast in de dagelijkse praktijk. Terwijl trendy interventies met flinterdun bewijs vaak enthousiast worden omarmd. Wanneer deze trends hun glans verliezen, vaak nadat zorgvuldig onderzoek de niet-werkzaamheid heeft aangetoond, zijn er talloze patiënten behandeld met een placebo. Mogelijk bestond er voor de klachten van deze mensen wel een werkzame therapie die hen zou kunnen helpen, maar had deze zijn weg naar de praktijk nog niet gevonden!
Om de kloof tussen wetenschappelijk onderzoek en praktijk te kunnen dichten, werpen zich nogal wat belangrijke vragen op. Bijvoorbeeld: hoe kan een nieuw ontwikkelde therapie snel en zorgvuldig worden geëvalueerd op werkzaamheid en toepasbaarheid? Hoe kunnen bestaande interventies, onderzocht met gedegen studies, het best worden vertaald naar de meest optimale behandelingen? Zijn er andere, meer effectieve, toepassingen mogelijk van bekende therapieën? Op welke manier kan deze kennis in de praktijk optimaal geïmplementeerd worden?